Wij maken elkaar gelukkig.
Lees hier het hartverwarmende verhaal van Luk en Mirjam. Ze vertellen beiden in eigen woorden hoe ze elkaar vonden en hoe blij ze zijn!i
Luk vertelt:
“Zelf heb ik enkele andere leden ontmoet, en er zelfs iets mee gehad, maar al snel heb ik voor Mirjam gekozen. Ze was meteen mijn ‘hoofdverloofde’. Voor haar was ik de eerste man die ze via Parship ontmoette.
We hebben vrij snel afgesproken, in Leuven. Iets gaan eten, en dan bij mij thuis blijven praten tot 4u ’s ochtends (!). Diezelfde dag nog begon Mirjam gekke mailtjes te sturen, ik raakte gefascineerd, en we spraken enkele dagen later af bij haar thuis, in Wolvertem.
En dan ben ik blijven slapen.
Wij vinden elkaar gewoon geweldig. We passen onwaarschijnlijk goed bij elkaar. Liefde mag dan al een werkwoord zijn, maar wij doen geen enkele moeite voor mekaar. Zij is heel blij met mij, en ik met haar. Na al die jaren kunnen we eigenlijk nog altijd niet geloven dat ‘de ware’ nog ergens op ons zat te wachten, en toch blijkt dat zo te zijn.
Ondertussen hebben we beiden ons huis verkocht en samen een nieuwe, landelijke woning in Waals-Brabant gekocht. We willen ons leven delen, we willen eigenlijk zo veel mogelijk met elkaar delen. de andere en op die manier ook jezelf gelukkig maken, is er iets mooiers?
Wij maken elkaar gelukkig.
En dat allemaal nog geen 11 maanden na ons eerste contact! Mirjam is 56, ik 62…
We vertellen ons verhaal vrij vaak. Net omdat mensen van onze leeftijd datingsites nog een beetje vreemd vinden. En omdat ze – ook weer op onze leeftijd – denken dat de kans op een nieuwe relatie (verwaarloosbaar) klein is. Quod non!”
En Mirjam vertelde ons haar kijk op het verhaal:
“Ik heb me op Parship ingeschreven toen ik nog diep in mijn verwerkingsproces over het vertrek van mijn man zat. Bert, een collega waarmee ik een opleiding volgde had zijn partner via een datingsite ontmoet en hij raadde me aan om me ook in te schrijven, om ‘aan het einde van de tunnel toch een lichtje te zien’. Ik schreef me op een onbewaakt ogenblik in, voor één jaar. In de eerste maanden was Parship vooral een passief gebeuren: ik was niet klaar voor een nieuwe relatie, maar af en toe een berichtje krijgen deed gewoon deugd.
Toen Luk me zijn eerste mailtje stuurde voelde ik me klaar voor, in het beste geval, een LAT-relatie met een minimale impact op mijn leven.
Luk, kunstenaar, schreef me aan met ‘beste hoofd’, want ik had mezelf als ‘diensthoofd’ op de site gezet. Ik had zoiets van ‘dat hoofd heeft ook een hart, hoor!’, en met die boodschap in gedachten trok ik naar onze date. Wat me met Luk overkomen is had ik gewoon niet zien aankomen. Hoe had ik ook maar kunnen vermoeden dat het leven op mijn 55ste, na een relatie van 33 jaar en na de pijn van de breuk, een totaal nieuwe tweede kans voor mij in petto had. Vanaf het eerste contact met Luk besefte ik: dit is raak raak raak! Ons brein functioneert op een analoge manier. Het was niet zozeer ‘liefde op het eerste gezicht’, het was eerder een besef van ’thuiskomen’. De zachte landing, na een lange, moeilijke periode.
Het voordeel van ontmoetingen via datingsites is dat er geen ambiguïteit heerst over de vraag of de andere wel ‘vrij’ is. Los daarvan verliep onze date heel ongedwongen, op een terrasje en in een bescheiden restaurantje (waar ik amper een hap binnenkreeg, en waar we de kosten netjes deelden). Ik besef dat wij ontzettend veel geluk hebben gehad, dat we een magische match waren. Of, zoals mijn moeder het beschreef: “Jullie roostertjes passen gewoon op elkaar”. Sindsdien ervaar ik een veel groter geluksgevoel dan in al die jaren daarvoor.
Zonder Parship was voor mij de kans om dat nog mee te maken, waarschijnlijk uitermate klein geweest. Ik kwam na mijn relatiebreuk amper nog buiten. Dan geeft de virtuele wereld van de datingsite vanachter je keukentafel je een veilige start. De volgende stappen volgden elkaar dan als domino’s op: mailtje, foto’s delen, telefoontje, afspraak, date, verbinding, plezier, avontuur, erotiek, hechting.
Ik wens oprecht dat elke mens, ooit in zijn leven, liefde mag ervaren zoals ik die nu beleef met Luk.”